O rasie

JACK RUSSELL TERRIER

JACK RUSSELL TERRIER

Wzorzec FCI nr 345 /5.12.2012/F/D/GB
Wersja polska 10.12.2012

Pochodzenie: Wielka Brytania
Kraj utworzenia rasy: Australia
Data publikacji obowiązującego wzorca: 08.10.2012
Użytkowość: terier pracujący, nadający się do norowania. Doskonały jako pies do towarzystwa.
Klasyfikacja FCI: grupa 3 teriery
sekcja 2 teriery małe
Próby pracy uznaniowe

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Jack Russell teriery wywodzą się z Anglii. Rasa powstała dzięki zabiegom czcigodnego Johna Russell. W XIX wieku hodował on i udoskonalał linię foksterierów, które na polowaniach biegły obok foxhoundów, wchodziły pod ziemię, wypędzały lisy i inną zwierzynę z ich nor lub kryjówek. Powstały dwie odmiany psów o zasadniczo podobnym wzorcu z wyjątkiem pewnych różnic dotyczących wzrostu i proporcji ogólnych. Wyższy pies, o obrysie zbliżonym do kwadratu jest znany obecnie jako Parson Russell Terrier, zaś mniejszy o nieco wydłużonej sylwetce nazwany został Jack Russell terierem.

WRAŻENIE OGÓLNE:
Mocny, energiczny i zwinny terier o silnej osobowości. Jego gibkie ciało jest średniej długości. Wyraz zapału, właściwa mu gorliwość łączą się z bystrością jego ruchów. Ogon może być przycinany, lub nie. Sierść gładka, szorstka lub drutowata.

WAŻNE PROPORCJE:

  • ogólnie pies jest dłuższy niż wyższy;
  • głębokość klatki piersiowej mierzona od kłębu do mostka jest równa długości kończyn przednich, od łokci do
    ziemi;
  • obwód klatki piersiowej chwyconej za łokciami ma wynosić ok. 40 – 43 cm.

CHARAKTER:
Terier o żywym usposobieniu, czujny, ruchliwy, inteligentny, pełen temperamentu. Odważny, nieustraszony, przyjazny przy spokojnej pewności siebie.

GŁOWA:
Mózgoczaszka powinna być płaska, umiarkowanej szerokości, stopniowo zwężająca się ku oczom, a następnie ku kufie o dobrej objętości.
Stop: dobrze zaznaczony, ale nie za wydatny.
Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna.
Kufa: mierzona od nosa do stopu powinna być nieco krótsza niż mózgoczaszka (odległość od stopu do guza potylicznego).
Wargi dobrze przylegające o czarnej pigmentacji.
Uzębienie: szczęka i żuchwa bardzo mocne, głębokie, szerokie o dużej sile chwytu. Zęby mocne. Zgryz
nożycowy.
Oczy małe, kształtu migdała o bystrym, przeszywającym spojrzeniu. NIE MOGĄ BYĆ wyłupiaste, powieki mają ściśle przylegać do gałki ocznej. Ich brzegi są czarno pigmentowane.
Uszy bardzo ruchliwe, jędrne, guzikowate lub opadające.
Policzki o dobrze zaznaczonej muskulaturze.

SZYJA:
Silna o czystym obrysie. Umożliwia swobodne noszenie głowy.

TUŁÓW:
Mieści się w prostokącie.
Grzbiet prosty. Odległość od kłębu do nasady ogona jest nieco większa niż wysokość psa w kłębie.
Lędźwie powinny być silne, krótkie i mocno umięśnione.
Klatka piersiowa raczej głębsza niż szersza, z dobrym prześwitem od podłoża. Mostek znajduje się w połowie wysokości psa mierzonej od kłębu do ziemi. Żebra winny być dobrze uwypuklone od swej nasady, przy kręgosłupie. Na bokach spłaszczają się tak, że chwyciwszy za łokciami psa w obie dłonie możemy go objąć.
Obwód powinien wynosić w przybliżeniu 40 – 43 cm.
Rękojeść mostka ( przedpiersie ) uwypuklone tak, ze znajduje się wyraźnie przed stawem barkowym.

OGON:
W spoczynku może opadać. Gdy pies jest w ruchu winien się unosić. W przypadku gdy został skrócony, jego koniuszek ma znajdować się na poziomie wysokości uszu.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: Łopatki dobrze pochylone ku tyłowi, nieprzesadnie umięśnione.
Jako całość kończyny od łokci po ziemię proste, niezależnie czy oglądamy je od przodu, czy z boku.
Ramiona dostatecznie długie i kątowane tak by łokcie znajdowały się pod tułowiem.
Kończyny tylne silne i muskularne, w odpowiedniej proporcji do masy ciała w łopatkach. (Tył pasuje do przodu – nota tłumacza).
Stawy kolanowe dobrze kątowane.
Śródstopia w swobodnej postawie, oglądane od tyłu są równoległe.
Stawy skokowe nisko położone.
Łapy okrągłe, o twardych opuszkach, nieduże, nie kierują się na zewnątrz, ani do wewnątrz. Palce średnio wysklepione.

RUCH:
Harmonijny, swobodny i sprężysty.

OKRYWA WŁOSOWA:
Sierść może być gładka, szorstka lub drutowata. Odporna na wpływy atmosferyczne. Nie może być korygowana (skubana) aby nadać psu wygląd gładkowłosego lub o włosie drutowatym.
Umaszczenie białe MUSI dominować, ze znaczeniami czarno podpalanymi, czarnymi lub rudymi. Te mogą być od jasnopłowych, po bardziej intensywne, kasztanowe.

WZROST I WAGA:
Wzrost: idealny: 25 – 30 cm.
Waga: na każde 5 cm wysokości powinien przypadać 1 kg masy ciała. Pies o wzroście 25 cm powinien ważyć ok. 5 kg. Pies o wzroście 30 cm odpowiednio 6 kg.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu są traktowane jako wady i ocenia się je w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa, oraz zdolność wykonywania pracy, do której był przeznaczony.

Do poważnych wad zaliczyć należy:

  • brak typu teriera;
  • brak harmonii, niedostatek, lub przesada w odniesieniu do któregokolwiek z punktów wzorca;
  • mało wydajny, bądź wadliwy ruch;
  • nieprawidłowe uzębienie.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

  • agresja lub wyraźna lękliwość
  • psy o widocznych wadach fizycznych, lub odchyleniach psychicznych powinny być dyskwalifikowane.

UWAGA:
Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w mosznie.